دسته‌ها
قرص تاخیری

تعداد بخیه در عمل سزارین

آنچه در این مقاله می خوانید

تعداد بخیه در عمل سزارین و نکاتی درباره آن

زایمان سزارین نوعی جراحی شکمی است که برای به دنیا آوردن نوزاد از طریق برش در شکم و رحم مادر انجام می‌شود. در این روش، پس از خارج‌کردن نوزاد، پزشک باید برش‌های ایجاد شده را بخیه بزند تا لایه‌های بدن به‌درستی ترمیم شوند. یکی از سوالات رایج در میان مادران این است که در عمل سزارین چند بخیه زده می‌شود و این بخیه‌ها در چه لایه‌هایی انجام می‌شوند.

سزارین چند لایه دارد؟

عمل سزارین برخلاف آنچه بسیاری تصور می‌کنند، فقط یک برش سطحی روی پوست نیست، بلکه شامل برش‌هایی در چندین لایه مختلف بدن است. این لایه‌ها به‌طور معمول شامل موارد زیر هستند:
  • پوست شکم
  • بافت زیرپوستی (چربی)
  • لایه فاشیا (پوشش عضلات)
  • عضلات شکم (که معمولاً کنار زده می‌شوند، نه بریده)
  • صفاق (پوشش داخلی شکم)
  • دیواره رحم
هر یک از این لایه‌ها بسته به نوع برش و تشخیص جراح، بخیه‌هایی جداگانه نیاز دارد.

تعداد بخیه در هر لایه از عمل سزارین

تعداد دقیق بخیه‌ها در عمل سزارین به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله نوع جراحی، نوع بخیه (جذب‌شونده یا غیر جذب‌شونده)، روش بسته‌شدن زخم و حتی تجربه و سبک کار جراح. به‌طور تقریبی، شرح زیر را می‌توان ارائه داد:
  • رحم: این لایه معمولاً با 1 یا 2 ردیف بخیه بسته می‌شود. نوع بخیه‌ها معمولاً جذبی هستند.
  • فاشیا (پوشش عضله): این لایه معمولاً با بخیه‌های ممتد یا جداگانه دوخته می‌شود که تعداد آن می‌تواند بین 10 تا 20 بخیه باشد.
  • بافت زیرجلدی (چربی): اگر ضخامت این لایه زیاد باشد، ممکن است نیاز به چند بخیه باشد.
  • پوست: در بسته شدن پوست، از بخیه‌های ظریف و جذبی یا غیرجذبی استفاده می‌شود. در روش بخیه ممتد، ممکن است فقط یک ردیف طولانی زده شود. در روش بخیه جداگانه، حدود 8 تا 15 بخیه استفاده می‌شود، بسته به طول برش.
در مجموع می‌توان گفت که در یک عمل سزارین معمولی، تعداد بخیه‌ها در تمام لایه‌ها ممکن است به ۳۰ تا ۵۰ بخیه یا حتی بیشتر برسد. البته این عدد بسته به شرایط هر فرد و مهارت جراح می‌تواند متغیر باشد.

نوع نخ بخیه در عمل سزارین

نوع نخ بخیه در عمل سزارین معمولاً به دو دسته تقسیم می‌شود:
  • نخ بخیه جذبی: این نخ‌ها پس از مدتی به‌طور خودکار جذب بدن می‌شوند و نیازی به کشیدن بخیه نیست. معمولاً در بخیه‌های داخلی مانند لایه رحم و بافت‌های زیرین استفاده می‌شود.
  • نخ بخیه غیر جذبی: این نوع نخ‌ها برای بخیه پوست استفاده می‌شوند و معمولاً بعد از گذشت ۷ تا ۱۰ روز باید توسط پزشک کشیده شوند.
در سال‌های اخیر، بیشتر پزشکان از بخیه‌های جذبی یا چسب پوستی برای بسته‌شدن پوست استفاده می‌کنند تا بیمار نیاز به مراجعه برای کشیدن بخیه نداشته باشد.

مراقبت از بخیه‌های سزارین

رعایت نکات مراقبتی پس از عمل بسیار مهم است تا از بازشدن بخیه، عفونت یا بدشکلی جای زخم جلوگیری شود:
  • خشک نگه‌داشتن محل بخیه‌ها در روزهای اولیه
  • عدم استفاده از لباس‌های تنگ روی محل زخم
  • جلوگیری از بلند کردن اجسام سنگین
  • تمیز کردن زخم با مواد توصیه‌شده توسط پزشک
  • مراجعه به پزشک در صورت مشاهده قرمزی، ترشح یا درد غیرطبیعی

جای بخیه سزارین چگونه ترمیم می‌شود؟

به‌طور معمول جای بخیه‌ها بعد از حدود ۲ تا ۴ هفته اولیه شروع به بهبود کامل می‌کنند، ولی جای زخم ممکن است تا چند ماه یا حتی یک سال زمان ببرد تا کامل محو شود یا کم‌رنگ گردد. استفاده از پمادهای ترمیم‌کننده جای بخیه، ژل‌های سیلیکونی و روش‌هایی مانند لیزر ممکن است به زیبایی پوست کمک کند.

نتیجه‌گیری

عمل سزارین یک جراحی چندلایه است که بخیه‌های متعددی را در قسمت‌های مختلف بدن می‌طلبد. تعداد بخیه‌ها می‌تواند بسته به روش جراحی، طول برش و نظر پزشک متفاوت باشد. با این حال، آنچه اهمیت بیشتری دارد مراقبت صحیح از زخم‌ها پس از جراحی و پیروی دقیق از توصیه‌های پزشک برای جلوگیری از عفونت و بهبودی سریع‌تر است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *