علت از دست دادن نعوظ در حین رابطه جنسی؛ بررسی دلایل و راهکارهای درمانی
از دست دادن نعوظ یا شل شدن آلت تناسلی در میانه رابطه جنسی یکی از مسائل رایج در میان مردان است که می‌تواند تأثیر زیادی بر اعتماد به نفس، رضایت جنسی و کیفیت رابطه زناشویی داشته باشد. این مشکل ممکن است به‌صورت موقت یا دائمی، گهگاه یا مکرر بروز کند و عوامل متعددی از جمله جسمی، روانی و حتی محیطی در بروز آن نقش دارند. در این مقاله به‌طور جامع به بررسی دلایل شایع این مشکل و راهکارهای پیشنهادی برای رفع آن می‌پردازیم.
نعوظ چگونه اتفاق می‌افتد؟
نعوظ حاصل تعامل پیچیده‌ای بین سیستم عصبی، عروقی، هورمونی و روانی بدن مرد است. هنگامی که مرد از نظر جنسی تحریک می‌شود، سیگنال‌های عصبی از مغز به آلت تناسلی ارسال می‌شود. این پیام‌ها باعث شل شدن عضلات صاف در دیواره عروق آلت شده و خون با فشار وارد بافت‌های نعوظی می‌شود. اگر این فرآیند به‌درستی انجام نشود یا در طول رابطه قطع شود، آلت حالت سفتی خود را از دست می‌دهد.
دلایل روانی از دست رفتن نعوظ در حین رابطه
یکی از دلایل عمده‌ای که باعث قطع نعوظ در میانه رابطه می‌شود، عوامل روانی است. فشارهای روحی و ذهنی می‌توانند به‌سرعت فرآیند نعوظ را مختل کنند.
اضطراب عملکرد جنسی
مردانی که نگران عملکرد خود در رابطه جنسی هستند، معمولاً تحت فشار ذهنی قرار می‌گیرند. این اضطراب باعث ترشح هورمون‌هایی می‌شود که جریان خون را کاهش می‌دهند و در نتیجه نعوظ کاهش پیدا می‌کند.
استرس‌های روزمره و شغلی
مشکلات شغلی، مالی یا خانوادگی می‌توانند تمرکز ذهن را از رابطه دور کنند و مانع از حفظ نعوظ شوند.
افسردگی و خستگی روانی
در افراد افسرده یا دچار بی‌حوصلگی، میل جنسی کاهش می‌یابد و بدن به تحریک جنسی واکنش مناسبی نشان نمی‌دهد.
رابطه عاطفی ضعیف با شریک جنسی
عدم ارتباط صمیمانه با همسر یا وجود تعارضات زناشویی می‌تواند بر انگیختگی جنسی تأثیر منفی گذاشته و باعث شل شدن آلت شود.
دلایل فیزیولوژیکی قطع نعوظ در حین رابطه
در کنار عوامل روانی، برخی دلایل جسمی نیز وجود دارند که می‌توانند نعوظ را ناپایدار یا ناکامل کنند.
اختلال در گردش خون
بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، تصلب شرایین، یا دیابت باعث کاهش جریان خون به آلت شده و نعوظ را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
پایین بودن سطح تستوسترون
تستوسترون، هورمون اصلی مردانه، نقش حیاتی در حفظ میل جنسی و قدرت نعوظ دارد. کاهش سطح این هورمون ممکن است باعث ناتوانی در حفظ نعوظ شود.
مصرف داروها
برخی داروهای ضدافسردگی، داروهای فشار خون و آرام‌بخش‌ها می‌توانند باعث اختلال در نعوظ شوند.
مشکلات عصبی
آسیب به اعصاب ناحیه لگن، بیماری‌هایی مانند پارکینسون، ام‌اس (MS) یا جراحی‌های لگنی می‌توانند ارتباط عصبی با آلت را مختل کنند.
سبک زندگی ناسالم
مصرف سیگار، الکل، مواد مخدر، بی‌تحرکی، اضافه وزن و رژیم غذایی نامناسب از عوامل خطر در ناتوانی نعوظ هستند.
دلایل مرتبط با فعالیت جنسی
در برخی مواقع، شرایط خاص در جریان رابطه منجر به از دست رفتن نعوظ می‌شود:
تحریک ناکافی
اگر تحریک فیزیکی یا ذهنی به‌خوبی انجام نشود یا قطع شود، ممکن است آلت به حالت اولیه برگردد.
حرکات شدید یا موقعیت‌های ناراحت
تغییرات ناگهانی در پوزیشن رابطه یا حرکات شدید ممکن است باعث آسیب جزئی، درد یا افت فشار روانی شده و نعوظ را متوقف کند.
زمان طولانی رابطه
در برخی موارد، اگر مدت رابطه بیش از حد طولانی شود، خستگی جسمی باعث کاهش توان عضلانی آلت و افت نعوظ می‌شود.
آیا از دست دادن نعوظ نشانه ناتوانی جنسی است؟
از بین رفتن نعوظ در حین رابطه، اگر به‌صورت مقطعی یا گهگاهی اتفاق بیفتد، معمولاً طبیعی و قابل درمان است. اما اگر این مشکل به‌طور مداوم تکرار شود، ممکن است نشانه‌ای از اختلال نعوظ (Erectile Dysfunction) باشد که نیاز به بررسی پزشکی دارد. تشخیص زودهنگام می‌تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند.
راهکارهای درمانی و بهبود نعوظ
درمان یا پیشگیری از قطع نعوظ در حین رابطه، بسته به علت آن متفاوت است. در ادامه برخی راهکارهای کاربردی آورده شده است:
مشاوره روان‌شناختی
در مواردی که مشکل ناشی از اضطراب یا تنش روانی باشد، گفت‌وگو با روان‌شناس یا سکس‌تراپیست می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
بهبود سبک زندگی
کاهش مصرف سیگار و الکل، ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و خواب کافی می‌تواند کیفیت نعوظ را بهبود بخشد.
استفاده از داروهای تقویت‌کننده نعوظ
داروهایی مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) و واردنافیل تحت نظر پزشک می‌توانند کمک‌کننده باشند.
درمان‌های هورمونی
اگر کاهش سطح تستوسترون عامل اصلی باشد، تجویز مکمل‌های تستوسترون با نظر پزشک ممکن است راه‌گشا باشد.
تقویت ارتباط با شریک جنسی
گفت‌وگو درباره نیازها، انتظارات و نگرانی‌ها، ایجاد صمیمیت بیشتر و همکاری در تحریک فیزیکی می‌تواند روند رابطه را بهتر کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورتی که فرد به‌طور مکرر در حین رابطه دچار قطع نعوظ می‌شود یا این مشکل باعث ایجاد تنش در زندگی زناشویی شده است، مراجعه به پزشک (اورولوژیست یا متخصص روان‌درمانی جنسی) ضروری است. بررسی دقیق از طریق آزمایش خون، سونوگرافی آلت و بررسی سطح هورمون‌ها می‌تواند علت اصلی را مشخص کند.
نتیجه‌گیری
از دست دادن نعوظ در حین رابطه جنسی، مشکلی رایج است که می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. از اضطراب و تنش‌های ذهنی گرفته تا بیماری‌های جسمی یا سبک زندگی ناسالم، همه می‌توانند بر این فرایند تأثیرگذار باشند. تشخیص به‌موقع علت، گفت‌وگوی مؤثر با شریک جنسی و اصلاح عادات نادرست، می‌تواند به رفع این مشکل کمک کند. در صورتی که مشکل به‌صورت مزمن یا مکرر بروز کند، مشاوره پزشکی بهترین گزینه برای حفظ سلامت جنسی و کیفیت زندگی مشترک خواهد بود.