عوارض جلوگیری از خروج اسپرم با دست
برخی افراد به‌دلایل مختلف، هنگام تحریک جنسی یا خودارضایی، سعی می‌کنند از خروج منی جلوگیری کنند یا آن را به تعویق بیندازند. این کار معمولاً با فشار دادن سر آلت یا ناحیه پرینه (بین مقعد و بیضه‌ها) انجام می‌شود. در ظاهر ممکن است بی‌ضرر به‌نظر برسد، اما این رفتار می‌تواند عوارض جدی و بلندمدتی برای سلامت جنسی و جسمی فرد ایجاد کند. در این مقاله به بررسی علمی و پزشکی عوارض جلوگیری از انزال و بیرون نیامدن اسپرم به‌صورت عمدی خواهیم پرداخت.
اختلال در روند طبیعی انزال
انزال فرآیندی طبیعی و فیزیولوژیک است که در آن اسپرم از طریق مجرای ادراری و آلت تناسلی به بیرون از بدن منتقل می‌شود. جلوگیری از این خروج، باعث اختلال در این سیکل طبیعی شده و ممکن است با گذشت زمان بدن نسبت به مکانیزم صحیح انزال دچار سردرگمی شود. این موضوع می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند اختلال در ارگاسم، انزال دردناک یا ناقص و حتی سردمزاجی شود.
افزایش احتمال بازگشت منی به مثانه (انزال معکوس)
در صورتی که به‌صورت فیزیکی از خروج منی جلوگیری شود، بخشی از اسپرم ممکن است به جای خروج از بدن، به داخل مثانه بازگردد. این پدیده که به آن “انزال معکوس” گفته می‌شود، می‌تواند در درازمدت منجر به مشکلاتی در باروری یا حتی ایجاد التهاب مثانه شود. از نشانه‌های آن می‌توان به کدر شدن ادرار پس از تحریک و احساس سوزش اشاره کرد.
فشار به پروستات و التهاب آن
پروستات نقش مهمی در تولید مایع منی دارد. زمانی که فرد به‌طور عمدی مانع خروج مایع منی می‌شود، فشار مضاعفی به پروستات وارد می‌شود که می‌تواند منجر به التهاب، تورم یا درد در ناحیه لگن شود. در بلندمدت، این رفتار می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های پروستاتی نظیر پروستاتیت یا بزرگ شدن پروستات باشد.
بروز درد و ناراحتی در بیضه‌ها
زمانی که تحریک جنسی انجام می‌شود اما خروج طبیعی مایع منی متوقف گردد، بیضه‌ها که در این فرآیند نقش دارند، دچار احتقان یا گرفتگی می‌شوند. این وضعیت ممکن است منجر به درد در بیضه‌ها، احساس سنگینی یا حتی التهاب آن‌ها شود. در اصطلاح عامیانه به این حالت “Blue Balls” نیز گفته می‌شود.
ایجاد مشکلات روانی و اضطراب جنسی
فرآیند انزال، نه‌تنها فیزیکی، بلکه از نظر روانی نیز باعث آرامش و رهایی ذهن می‌شود. اگر این فرآیند ناقص بماند یا سرکوب شود، استرس، اضطراب، احساس گناه یا وسواس فکری ممکن است در فرد افزایش یابد. در برخی موارد حتی باعث بروز اختلال در لذت جنسی، بی‌میلی یا افسردگی می‌شود.
اختلال در عملکرد عضلات کف لگن
فشار دادن ناحیه پرینه برای جلوگیری از خروج اسپرم می‌تواند باعث آسیب به عضلات کف لگن شود. این عضلات مسئول کنترل ادرار، انزال و عملکرد روده هستند. آسیب یا ضعف در این عضلات ممکن است باعث بی‌اختیاری ادرار، اختلال در نعوظ یا درد در هنگام مقاربت شود.
کاهش حساسیت و کیفیت رابطه جنسی
با تکرار رفتار جلوگیری از خروج منی، ممکن است بدن دچار عادت رفتاری و فیزیکی نامناسب شود. در بلندمدت، این عادت می‌تواند منجر به کاهش لذت جنسی، تأخیر در انزال یا ناتوانی در رسیدن به اوج لذت جنسی شود. چنین مشکلی به‌ویژه در روابط زناشویی می‌تواند نارضایتی‌های عاطفی و جنسی به‌دنبال داشته باشد.
آسیب به مجرای ادراری
فشار مکانیکی شدید برای جلوگیری از خروج مایع منی ممکن است به مجرای ادراری آسیب برساند. این آسیب‌ها می‌توانند منجر به سوزش، خراش یا تنگی مجرا شده و در برخی موارد حتی نیاز به درمان دارویی یا جراحی داشته باشند.
اختلال در باروری
جلوگیری از خروج اسپرم به شکل مکرر، ممکن است منجر به کاهش کیفیت و تحرک اسپرم‌ها شود. اسپرم‌هایی که در مجاری باقی می‌مانند یا به مثانه بازمی‌گردند، ممکن است تخریب شوند یا عملکرد طبیعی خود را از دست بدهند. این موضوع در درازمدت می‌تواند شانس باروری فرد را کاهش دهد.
احتمال بروز عفونت
باقی‌ماندن مایع منی در مجاری تناسلی می‌تواند محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها ایجاد کند. در نتیجه، فرد ممکن است با عفونت مجرای ادراری یا التهاب پروستات مواجه شود. این عفونت‌ها در صورت عدم درمان، می‌توانند به کلیه‌ها نیز گسترش پیدا کنند.
راهکارهای جایگزین و سالم‌تر
-
خودداری از اعمال فشاری یا قطع ناگهانی تحریک جنسی
-
در صورت عدم تمایل به انزال، بهتر است تحریک را متوقف کنید نه این‌که از خروج منی جلوگیری شود
-
تقویت عضلات کف لگن از طریق تمرینات کگل برای کنترل بهتر انزال
-
مشاوره با متخصص اورولوژی یا سکس‌تراپیست در صورت داشتن اختلال یا وسواس رفتاری
جمع‌بندی
جلوگیری عمدی از خروج اسپرم با فشار دست یا سایر روش‌ها، اگرچه ممکن است برای برخی افراد جذاب یا کاربردی به‌نظر برسد، اما از منظر پزشکی رفتاری آسیب‌زا تلقی می‌شود. تداخل در روند طبیعی انزال می‌تواند عوارض جسمی، روانی و حتی جنسی متعددی به‌همراه داشته باشد. برای حفظ سلامت جنسی، بهتر است به نیازهای بدنی به‌درستی پاسخ داده شود و در صورت داشتن دغدغه یا وسواس رفتاری، با متخصصان مشورت گردد.